Zofia Teodora Maria hr. Szembekówna

Zofia Teodora Maria hr. Szembekówna urodziła się 10 XI 1885 w Siemianicach. Była córką Piotra Szembeka i Marii z Fredrów, prawnuczką Aleksandra Fredry. Wraz z siostrą Jadwigą odebrała staranne wykształcenie domowe. Siostry Szembekówny pracowały społecznie i prowadziły prace archeologiczne. Rozkopywały razem cmentarzysko z epoki rzymskiej w Siemianicach w latach 1898−1901, a po zamążpójściuJadwigi w 1902, Zofia sama prowadziła dalsze badania, aż do 1908. Wyniki tych badań opublikowała jako Sprawozdania z poszukiwań archeologicznych w Siemianicach oraz Opis cmentarzyska żarowego z epoki brązu w Lipiu . Wraz z siostrą, a później sama prowadziła także badania etnograficzne w Wielkopolsce. Na podstawie zebranych w latach 1903-1908 materiałów opatrzonych jej własnymi rysunkami i fotografiami powstały Dalsze przyczynki do etnografii Wielkopolski.
W maju 1909 Szembekówna wstąpiła do zgromadzenia sióstr niepokalanek w Jazłowcu i przybrała imię zakonne Maria Krysta od Przenajświętszego Sakramentu. Poświęciła się pracy pedagogicznej, ale również zajmowała się dziejami zgromadzeń zakonnych, formami kultu i zbieraniem materiałów biograficznych. W zakonie pracowała jako nauczycielka historii i języka polskiego. Opracowała pewne fragmenty dziejów swego zgromadzenia. Była także przełożoną domów zakonnych w Jazłowcu, Słonimiu, Szymanowie, Nowym Sączu i w Warszawie. Od 1945 do 1949 wraz z grupą zakonnic nauczała języka polskiego i historii w szkołach średnich w Szczecinku. Zainteresowania przeszłością tych ziem zaowocowały szkicem historycznym pt. „ Z dziejów Pomorza Zachodniego”. Jako nauczycielka pracowała także w seminarium duchownym księży Marianów w Górze Kalwarii i u oo. Dominikanów w Warszawie

Jej materiały etnograficzne zostały uznane w 1981 przez Stanisława Błaszczyka za „najpełniejszy dokument kultury ludowej Wielkopolski z przełomu XIX i XX w.”. W uznaniu młodzieńczych zasług otrzymała w 1969 honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
W ostatnich latach swojego życia przebywała w klasztorze Niepokalanek w Szymanowie pod Sochaczewem, gdzie zmarła 18 lipca 1974.